Banafsha komt uit Afhanistan. Ze is opgeruimd en dol op gezelligheid. Precies twee eigenschappen die goed van pas komen als ze de handen uit de mouwen wil steken maar ook twee kleine kinderen heeft voor wie ze wil zorgen. De banenmarkt voor vrijwilligers legde de puzzelstukjes bij elkaar. Heel fijn want soms voelde ze zich best alleen zonder haar familie.
Wanneer Banafsha uit Afghanistan vertrekt, heeft ze het eerste jaar van een tandartsstudie achter de rug. Die studie had ze gekozen omdat ze het fijn vindt met mensen in contact te zijn en voor hen te zorgen. Eenmaal in Nederland richt ze zich eerst op de taal en dat is best pittig. “Mijn man zegt altijd: op de dag dat jij het woord ‘luisteren’ goed uitspreekt, hang ik de vlag uit!”, zegt ze grinnikend. Maar nu het steeds minder problemen oplevert om de Nederlandse taal te spreken en begrijpen, wil Banasfha graag méér. “Als ik thuis ben, zorg ik voor de kinderen. Dat is heel belangrijk, maar het leven bestaat uit meer dingen. Ik vind het leuk om te werken en wil niet meer alleen thuis zitten!”
Beginnen met zoeken
Dan hoort Banafsha van de vrijwilligersbanenmarkt. Fatima, die coördinator eenzaamheid is bij MENS, had haar een appje erover gestuurd. Tijdens de banenmarkt maken belangstellenden kennis met allerlei vrijwilligerswerk en met de organisaties die vrijwilligers zoeken. Banafsha: “Ik hou van markten: rommelmarkten, groentemarkten en dus ook banenmarkten. Ik ben meteen gegaan!” Ze treft er Fatima, die informeert wat Banafsha precies zoekt. Banafsha spreekt Nederlands, houdt van contact en heeft tijd. Wel zijn er haar lieve peuter en baby om rekening mee te houden en dat maakt de zoektocht lastig. “Als je ‘iets’ wilt maar niet weet waar je moet beginnen met zoeken, is een banenmarkt zo fijn!”, blikt Banafsha terug. “De contacten zijn persoonlijk en gericht op wat ik kan. En, nog belangrijker: als ik ergens tegenaan loop, wordt meegedacht aan een oplossing.”
Positieve dingen
Fatima bemiddelt voor Banafsha en regelt een vrijwilligersbaan op kinderboerderij De Schaapskooi. Een ideale ontmoetingsplek voor moeders en kinderen, vindt Banafsha. Haar baby neemt ze mee, de peuter gaat naar de peuterspeelzaal. “Zo heb ik vlakbij huis twee dagdelen mijn handen vrij, ik schenk koffie en ben buiten. Daar geniet ik van! En ik leer er elke dag weer extra nieuwe woorden bij. In dit vrijwilligerswerk kan ik mezelf en anderen richten op de positieve dingen in het leven. Dat past bij me, merk ik. Je moet het toch sámen doen, vind ik, vooral als je geen familie in Nederland hebt.”
Bewust van mogelijkheden
Gaandeweg wordt Banafsha een bekend gezicht in haar omgeving. “Andere vrouwen komen naar me toe met vragen. Jij kunt goed Nederlands praten, zeggen ze dan, jij hebt vast een antwoord. Het geeft een fijn gevoel dat ik belangrijk ben voor andere mensen. Dat maakt dit werk waardevol. Tegelijk merk ik ook dat ik me meer bewust word van mijn mogelijkheden, juist door het contact met anderen. Ik denk wel eens: als ik dit kan, kan ik misschien ook wel in de bibliotheek werken, of mijn rijbewijs halen. Wie weet word ik op een dag toch tandarts. Of kapper. Dan kan ik gezellig met klanten praten!”